Les 27

De overkant van de Acheron
Orpheus verlangde deze, omdat hij met Eurydike trouwde, nadat hij erg verliefd op haar was geworden, om het hele leven de dagen met haar door te brengen, maar de onrechtvaardige verhinderde door dat lot. De vrouw stierf namelijk door een beet door een slang. De ongelukkige, verliefde Orpheus wilde zijn stervende vrouw uit de Tartaros leiden. Hij ging en zong en weende Acharon, Charon hield hem niet tegen, maar hij vroeg: 'Waarom toch kwam je levend hierheen? Alleen immers de doden kunnen de rivier oversteken.'
Maar Orpheus overwon Charon met zijn zingen, stak de rivier over, en kwam met Kerberos de angstaanjagende hond tegen en met gezang temde hij. Tenslotte kwam hij beneden, smekend de goden, heerste hij over de schimmen. En zij bewonderden zijn liederen, zo overtuigde hij Orpheus. Maar Hades riep hij: 'Als jij me dus je hoofd naar je vrouw wendt, achter je lopen ze, maar jij gaat zwijgend omhoog tot aan de uitgang van de Hades. Als je de Tartaros verlaat, is het je toegestaan om Eurydike aan te kijken.'

Orpheus kwam dus overeen de woorden van de god en zweeg toen hij omhoog begon te gaan, maar na enige tijd bedrog werd hij bang, omdat hij niet luisterde naar het geluid van de voeten van Eurydike. Dus toen jij de tocht bijna voltooide - hij zag al licht, maar hij was er nog niet aangekomen - maakte zij een fout: want de liefde en de angst hield het niet meer in zijn macht, zijn hoofd naar Eurydike wendde hij. Onmiddellijk nam Hades zelf zijn geliefde vrouw voor altijd af.