Hoofdstuk 32, tekst A

Hadrianus droeg als eerste van de keizers volgens Griekse gewoonte een baard. Van kinds af aan was hij al bezeten van Griekse studies en zijn doen en laten was zo daarop gericht, dat hij door sommigen 'het Griekje' werd genoemd. Men levert over, dat hij zeer belangstellend was voor gedichten en literatuur en andere kunsten. Hij was zo begerig naar roem, dat hij boeken over zijn leven schreef. Aan zijn ontwikkelde vrijgelatenen droeg hij op om deze boeken met hun namen uit te geven. Ook schreef hij voor zeer veel mensen die door hem bemind werden, liefdesgedichten. Men zegt dat Hadrianus niet alleen van vrouwen, maar ook van jongens en jongemannen hield. Het meest hartstochtelijk hield hij van Antinous. Antinous was een jongeman uit Bithynië, met een uitzonderlijke schoonheid en een atletisch lichaam. Hadrianus verloor zijn Antinous, terwijl hij op de Nijl voer, en hij huilde om hem als een vrouw. Antinous was toen bijna twintig jaar oud. Men levert over dat hij uit het schip gevallen was en verdronk .Anderen zeiden dat Antinous vrijwillig zijn leven had opgeofferd voor Hadrianus wegens een of ander orakel. Want het orakel had gezegd: 'Het leven van de keizer zal worden verlengd, als iemand zijn leven voor hem zal hebben opgeofferd.'De Grieken erkenden Antinous als god, terwijl ze zeiden dat door hem orakels werden gegeven. Men zet herhaaldelijk dat Hadrianus deze heeft opgesteld. Tenslotte is er een ster gezien, waarvan de sterrenwichelaars zeiden dat het Antinous was. Hadrianus stichtte op die plaats waar Antinous gestorven was, een stad, die hij 'Ántinopolis' heeft genoemd. Bovendien plaatste hij over de hele wereld op de fora en in de tempels standbeelden van zijn Antinous.