Hoofdstuk 1 (Cicero), paragraaf 105

Gelukkig (is) dat land, dat deze man zal (hebben) ontvangen: ondankbaar dit (land), als het (hem) zal hebben verbannen, ongelukkig, als het (hem) zal hebben verloren! Maar laat dit het einde zijn: want ik kan niet meer spreken door de tranen, en deze (- Milo) wil niet dat hij wordt verdedigd met/door tranen. Ik bid jullie en smeek jullie dringend, rechters, dat jullie, bij het uitbrengen van de stemmen, dat durven (doen), wat jullie voor juist houden. Jullie moed, rechtvaardigheid (en) trouw, geloof me, zal hij vooral waarderen, die bij het kiezen van de rechters precies de beste, verstandigste en dapperste uitkoos.