Via Nova > Boek 3
Hoofdstuk 5: Een onrustige nacht blz 121
Nadat mijn oom was vertrokken, besteedde ik de overige tijd aan mijnstudies (want daarom was ik achtergebleven); daarna het badhuis, een
maaltijd, (en) een onrustige en korte slaap. Minder huiveringwekkend
trillen van de aarde was gedurende vele dagen voorafgegaan, omdat (dat) in
Campani gewoon is. In die nacht werd het echter al zo sterk dat men geloofde
dat alles niet (gewoon) werd bewogen maar werd omgegooid. Mijn moeder
stormt mijn slaapkamer binnen; ik sta op mijn beurt op als ik rustig ben opgewekt.
Wij gaan zitten in de voorhof van het huis, die de
zee door een niet al te grote ruimte van het huis scheidde.