Hoofdstuk 25, vertaling 1: Een leermeester van de liefde

Waarom heb je het zo bleek gezicht? Welke vallen treffen je met de droefdheid?
Ik sterf. Voor me is de enig hoop niet meer in leven. Ik geloof, dat de uiterste dag, spoedig, voor me aangekomen zal zijn.
Over welke zaak spreek je? Jij maakt me ongerust. Je bent toch niet ziek?
Ik ben niet zodanig zoals ik was geweest. Ik voel dat het gehele lichaam met hitte wordt gekweld.
Zovaak als ik Cynthia zie, ontstaat er onrust in de borst en een stem stokt.
Ik haal opgelucht adem! Het is niet nodig voor je, voor dat de dokter verschijnt. Je bent toch wel eerder door de liefde ageraakt geweest?
Een liefde! Die jongen is gemeen! Ik lijd op zware wijze. Cynthia wendt mijn woord van trouw af, en zij weigert de omhelzing. Ik ben op dit moment niet tot zorg voor haar, en zal het ook, niet ooit zijn.
Zeg aan me, waarom houd je van het meisje, welke je minacht?
Zij overtreft de alle overige meisjes, met het uiterlijk en met het gezicht. Hoe meer ze me afwijst, des te meer word ik aangetrokken.
Hoewel jij wanhoopt, geloof ik dat je je meester kan maken van dit meisje. Ovidius zelf, leermeester van die liefde zal je helpen.
Wie is het? Waar woont hij? Wanneer kan ik hem vinden?
Hij is allang dood. Maar de dichter Ovidius schreef het boek over de kunst van de liefde, in welke hij de ongelukkigen onderwijst, terwijl zij van ze houden, de meisjes te winnen, terwijl ze niet willen. Als je dit boek leest (zal lezen)t, zal je je Cynthia hebben… Hé waarheen ga je?
Naar de boekhandel!