Tekst 33: Een schok voor de keizer

1 Augustus rustte na de maaltijd uit in bed, toen plotseling een bewaker binnenkwam:
'Vergeef mij, als ik uw rust verstoorde.
3 De tribuun Aemilius Patavinus eist toegang tot u, zeggend dat de zaak geen uitstel duldt.'
Augustus zweeg lang. Eindelijk (zei hij): 'Wat meldt hij?
Welke zaak vergt zo'n besluit, dat het niet tot de dag van morgen uitgesteld kan worden?'
6 Meteen (zei) de bewaker: 'Ik weet het niet. Hij verzekert in ieder geval dat hij uit Germania een slechte boodschap brengt.'
Toen stond Augustus op terwijl hij zei: 'Breng hem hier !'

Nauwelijks was de tribuun binnengekomen, of Augustus vroeg:
9 'Uit welk deel van Germania ben jij gekomen? Welke verschrikkingen meld je?'
Meteen (zei) de tribuun: 'Ik kwam uit de stad van de Ubiërs.
Maar mijn ziel huivert om te melden, wat in Germania...'
12 'Wat over Germania? Heb ik dat land niet onderworpen?
Hebben de Germaanse volken door gezanten niet vrede en vriendschap van het Romeinse volk gevraagd?'
'Het is nodig die barbaren niet te vertrouwen.
15 Quintilius Varus gaf hen echter te veel vertrouwen.'
'Wat is er gebeurd? Meld het!'
'De Germanen vroegen Varus, of hij niet enige juridische geschillen besliste.
18 Omdat zij de rechtvaardigheid van de Romeinen met grote lof prezen,
maakte Varus de weg zonder enige verdenking met het leger naar het midden van Germania.
De boodschap is ons gemeld
21 dat hij in de Germaanse hinderlaag is gelopen en met 3 legioenen gedood is.'
Terwijl Augustus zijn handen naar de hemel strekte, zei hij:
'O Jupiter', zei hij, 'maak, dat ik deze ramp verdraag!'
24 En men zegt, dat hij zo erg geschrokken was,
dat hij rondzwierf vele maanden in zijn huis, ongeschoren en met lange haren
en soms met zijn hoofd tegen de deur stootte, terwijl hij riep:
27 'Quintilius Varus, geef mijn legioenen terug!'