Tekst 12

Tekst 12

'Houd op met wanhopen / Geef de moed niet op, Quintus, en vraag hulp van de goden / en vraag de goden om hulp!

Luister naar een belangrijk voorbeeld van de goedheid van de goden,

3 luister naar het verhaal over Deucalion en Pyrrha:

Na de zondvloed waren van het menselijk geslacht alleen Deucalion en Pyrrha over (gebleven), want de overigen waren dood.

6 Ze zaten op de berg Parnassus en huilden.

Overal was grote stilte / heerste diepe/doodse stilte; de verlaten aarde maakte hun geest/ hen bang.

Toen besloten ze door middel van een orakel (naar) hulp te zoeken.

9 Onmiddellijk daalden ze van de berg af, lange tijd zwierven zij door de landen / over de aarde.

Ten slotte kwamen ze bij de tempel van de godin Themis.

Ze raakten haar altaar aan en spraken als volgt / zeiden het volgende:

12 «Altijd hebben we de godheid vereerd, altijd zijn we plichtsgetrouw geweest

tegenover góden en mensen / hebben we onze plichten tegenover g en m vervuld.

Als het mogelijk is met smeekbeden góden te bewegen/beïnvloeden, geef ons / sta ons dan toe het menselijk geslacht te herstellen!»

Inderdaad beïnvloedde Deucalion Themis, inderdaad sprak de godin een orakel uit:

15 «Ga weg uit / verlaat de tempel, omhul jullie hoofd!

Werp de botten van de grote moeder achter je rug!»

Lang dachten Deucalion en Pyrrha over de woorden van de godin na.

18 Plotseling (riep) Deucalion:

«De grote moeder is de aarde, de botten in het lichaam van de aarde zijn de stenen. Ongetwijfeld heeft Themis ons bevolen stenen achter onze rug te gooien.»

21 Onmiddellijk gehoorzaamden ze het orakel en gooiden stenen achter hun rug.

De góden veranderden inderdaad de stenen in lichamen van mensen en Deucalion en Pyrrha waren niet meer alleen.»'



24 Quintus blijft zitten en denkt lang na over het verhaal.