Exercitium 34: oef. 41

1. Alle dingen, die je ons onlangs hebt verteld, zijn verzonnen.
2. De angst van de soldaten was enorm; sommigen hebben de wapens opgenomen, anderen wilden zich – doodsbenauwd – liever overgeven.
3. Zij hebben niet willen komen, ofschoon ik hen beiden (elk van beiden van hen) heb uitgenodigd.
4. Hevig bewogen door angst voor ons hebben de inwoners hun vrouwen en kinderen en al hun spullen naar een verwijderde plek afgevoerd.
5. De Bataven hebben de wapens tegen de Romeinen opgenomen en vele stammen zijn door hen overgehaald tot afvalligheid.
6. De soldaten hadden al het graan dat zij bij zich hadden sneller dan de verwachting > dan zij verwacht hadden opgegeten.
7. Nadat hij dit had gezegd, stond hij op en ging weg.
8. Onze kolonne ging 11 mijl verder het binnenland in.
9. De rover eiste met onderdrukte stem van ons beiden (van elk van beiden van ons) geld, dat wij hem, door de noodzaak gedwongen, hebben gegeven.
10. Met die woorden van jou heb je ons allen ernstig gekwetst en noch jezelf, noch iemand anders geholpen.
11. De senaat heeft besloten tot een triomftocht voor die puike bevelhebber, door wie zoveel legers van de vijanden verstrooid en terneergeworpen zijn.
12. De natuur heeft ons voortgebracht tot inspanning.
13. Waarom heb je die zeer goede voorwaarden, die je door hen waren aangeboden, versmaad?
14. De pijl was midden in zijn hart vastgehecht.
15. De aanvoerder trok zijn leger samen op 1 plaats en verbood de soldaten deze te verlaten.
16. Na die vreselijke ondergang is de stad snel weer opgerezen.
17. Hier rust (iemand), die nooit heeft gerust.