Exercitium 13: Over Jupiter

Jupiter was bij de Romeinen de grote koning van goden en mensen. Hij woonde met Juno, zijn
vrouw, op de hoge berg Olympus, waar hij een prachtig paleis bezat. Jupiter was een strenge
rechter, maar ook billijk en rechtvaardig. Als het leven van de mensen de goden niet beviel,
waarschuwde en verschrikte hij de mensen vaak met zijn bliksem. Soms bezocht hij zelfs
heimelijk de aarde. Dan veroordeelde hij slechte en luie mannen en strafte ze met grote
strengheid, gaf de goeien echter beloningen � want hij had gerechtigheid en menselijkheid lief �
bemoedigde stakkers en gekwelden en hielp ze. Daarom plachten de Romeinen Jupiter te vrezen,
maar ok te beminnen en aanbidden. Zij bouwden vele tempels voor Jupiter, meestal omgeven met
bomen of bossen. De poorten en zuilen van de tempels waren vaak van grote hoogte. In de
tempels werden beelden van Jupiter gezien, versierd met goud en zilver. Voor de tempels waren
altaren, waar priesters, die voor de tempels zorgden en ze bewaakten, voor Jupiter offierdieren
slachtten en verbrandden: zwijnen, schapen, stieren.
Vooral wanneer het vaderland in groot gevaar was en allen een nederlaag vreesden, placht er
voor Jupiters tempel een menigte mensen samen te komen, die met de priesters samen Jupiters
hulp afsmeekten. Na het einde van een oorlog en de behaling van een overwinning wijdden de
overwinnaars hun wapens vaak aan Jupiter. Dan werd het hoofd van Jupiter met een
bloemenkrans versierd.