Annales: XV, 44

Maar niet door de menselijke hulp, niet door de schenkingen van de keizer of offers aan de goden ging de schande weg, dat geloofd werd dat de brand bevolen was. Dus schoof Nero om de geruchten te vernietigen als schuldigen naar voren en trof hen met zeer gezochte straffen, degenen die het gewone volk, gehaat door schanddaden, Christenen noemde.

De verantwoordelijke voor deze term, Christus, was, terwijl Tiberius keizer was, door de procurator Pontius Pilatus met de doodstraf gestraft. Het verderfelijke geloof, dat voorlopig onderdrukt was, brak opnieuw uit, niet alleen in Judea, origine van dat kwaad, maar zelfs in de stad (Rome), waarheen alle verschrikkelijke en schaamtelijke dingen langs alle kanten samenvloeien en vermenigvuldigen.

Dus eerst bekenden degene die gearresteerd waren, daarna werd een reusachtige menigte op aanwijzen van hen veroordeeld, helemaal niet zozeer voor de misdaad van brandstichting als wel door haat van/tegenover de mensen. En de stervenden werden belachelijk gemaakt, zodat ze, bedekt met huiden van dieren, stierven door geblaf van honden of vastgezet op kruizen of, wanneer de dag verdween, om in brand gestoken te worden en als nachtelijke verlichting verbrand werden.