Annales - Boek XIII: § 14

Hals over kop stortte Agrippina zich vanaf dat moment op intimidatie en bedreigingen en ze liet de oren van de keizer niet met rust (en liet het niet na) om te verklaren dat Britannicus al volwassen was, de echte nakomeling van zijn vader en waardig om de heerschappij op zich te nemen die hij, een indringer en een geadopteerd kind, uitoefende door de rechtsverkrachting van zijn moeder / op een voor zijn moeder krenkende wijze.

“Dat ze er geen bezwaar tegen had dat alle wandaden van de miserabele dynastie openbaar werden gemaakt, in het bijzonder haar huwelijk (en) haar vergiftiging: dat alleen hiervoor door de goden en door zichzelf gezorgd (lett: voorzien) was, namelijk dat haar stiefzoon nog leefde. Dat zij samen met hem naar het (praetoriaanse) kamp zou gaan; daar zou de dochter van Germanicus gehoord worden, elders (lett: daarheen) (zouden) de gebrekkige Burrus en de balling Seneca (gehoord worden), die, natuurlijk met een verminkt hand en een professorentaal, de heerschappij over het mensengeslacht zullen opeisen.”
Tegelijkertijd dreigde ze met de vuist, stapelde ze de verwensingen op, riep de vergoddelijkte Claudius aan, de schimmen van de Silani en (schreeuwend dat) de zoveel misdaden vergeefs (waren).