Vitae: Caligula, § 12

Via haar binnengedrongen bij Macro, viel hij Tiberius met vergif aan, zoals sommigen menen, heeft hij bevolen de ring van hem, die nog altijd ademde, af te trekken en, omdat hij de indruk van verzet gaf, een kussen (op z’n gezicht) te drukken en eigenhandig neep hij zelfs zijn keel toe, nadat een vrijgelatene, die omwille van de wreedheid van de misdaad het had uitgeroepen, dadelijk aan het kruis was genageld.
En dit verhaal is niet strijdig met de waarheid, aangezien er bepaalde auteurs (schrijven) dat hijzelf later bekentenissen heeft afgelegd weliswaar niet over het plegen (van de moord), maar zeker over het ooit uitdenken van de moord; dat hij zich er voortdurend over beroemde bij het in herinnering brengen van zijn trouw tegenover familieleden, dat hij om de moord op z’n moeder en zijn broers te wreken, met een dolk is binnengegaan in de slaapkamer van de slapende Tiberius en dat hij, door medelijden overwonnen, zijn wapen heeft weggegooid en is teruggegaan; en dat hij (Tiberius), hoewel hij het had gemerkt, ofwel niets durfde onderzoeken of niets durfde ondernemen.