Hoofdstuk 24, tekst A (versie 1)

Het wrede besluit bewoog het vredige karakter van Icilius zo, dat hij uitschreeuwt: "Deze kuise maagd, Appius, is verloofd met mij, niet met jou. Ik zal haar ten huwelijk leiden. In haar eigen huis en niet in andermanshuis, zal Verginia de komst van haar vader afwachten. Ook al hebben jullie de hulp van de volkstribuun aan de Romeinse plebs weggenomen, daarom is aan jullie niet de macht over onze kinderen en echtgenotes gegeven. Als de kuisheid van Verginia door jou geschonden zal worden, zal ik de hulp inroepen van de goden en de mensen, opdat die misdaad niet ongestraft blijft/is. Ik eis, Appius, dat je nog eens goed overweegt, wat je doet. Ik wil liever sterven dan Verginia jou af te staan." Appius antwoorde, toen hij zag dat de
menigte door de woorden van Icilius opgewonden was, dat Icilius Verginia
niet bewogen door liefde, maar door eerzucht had verdedigd: want dat hij een
reden voor opstand zocht; dat hij daarom de gelegenheid daarvoor niet aan Icilius zou geven; en dat hij de rechtspraak tot de volgende dag zou uitstellen; en dat Verginia ondertussen in haar eigen huis de komst van haar vader zou afwachten.
Vervolgens ging het volk angstig uiteen.