Hoofdstuk 10, tekst A

Maar de koningin is allang verwond door een nieuwe liefde.
Het gezicht en de woorden van de man blijven in haar borst steken en geven geen vredige rust aan haar ledematen.
Bij het eerste licht heeft Dido tegen haar zuster Anna gezegd:
"Anna, mijn zuster, wat voor dromen maken me bang!
Wat voor een ongewone gast heeft onze kusten bereikt!
Over wat voor oorlogen heeft hij verteld, over hoeveel zeeën heeft hij rondgedwaald!
Hij is zeker van goddelijke afkomst!
Na de dood van mijn echtgenoot Sychaeus heeft hij als enige mijn hart ontroerd.
Ik herken de sporen van een vroeger liefdesvuur.
Toch jou, o Sychaeus, wil ik je niet kwetsen en mijn trouw aan jou schenden.
Jij hebt mij als eerste aan jou verbonden.
Jij hebt nog steeds mijn liefde en bewaart die in jouw graf."
Zo sprak zij en meteen vulde zij haar kleren met tranen.