Hoofdstuk 29, vertaling

Woedend kwam Romulus de hut van Faustulus binnen. Toen Acca zijn stemming merkte, vroeg ze: "Waarom ben je bedroefd, mijn zoon? Wat is er gebeurd?" De rovers hebben Remus weggevoerd!", antwoordde Romulus, "maar ik zal niet rusten, voordat ik mijn broer bevrijd zal hebben. Eerst is het nodig de plaats te vinden, waar hij wordt vastgehouden; Daarna, wanneer ik de plaats gevonden zal hebben, zal ik onze vrienden samenroepen; wanneer de vrienden samengekomen zullen zijn, zullen we met vereende krachten een aanval doen op de rovers en Remus bevrijden". "Maar als jullie hem niet zullen hebben kunnen bevrijden, wat…" Acca brak plotseling het gesprek af: Faustulus komt de hut binnen. "Wat hebben jullie gedaan, Romulus?", roept hij uit; "zojuist heb ik gehoord dat Remus in de gevangenis van Numitor opgesloten is". Romulus antwoordt niet: meteen vloog hij de hut uit, maar Faustulus houdt hem tegen, roepend: "Wat doe je nu?". "Ik zal Remus bevrijden", antwoordt Romulus, "en ik zal niet aarzelen Numitor te doden, als hij mijn onschuldige broer uit de gevangenis vrij te laten geweigerd zal hebben". Toen zei Faustulus: "Door noodzaak gedwongen zal ik vertellen, wat ik tot nu toen niet wilde vertelllen. Luister naar mijn woorden, mijn Romulus, en zodra je alles gehoord zult hebben, doe, wat je zal willen. Ik ben niet jouw vader en niet van Remus, en Acca is niet jullie moeder: jullie moeder is Rea Silvia, die in de gevangenis van Amulius een ellendig leven leidt. Dus jullie opa is Numitor zelf!" Daarna vertelde Faustulus over het onrecht van Amulius jegens zijn broer en over zijn wreedheid jegens Rea en haar zonen. "Door de hulp van de goden", zei hij "zijn jullie op wonderlijke wijze gered van de dood; door een wolvin werden jullie gevoed, toen ik jullie vond. Daarna zijn jullie bij ons in veiligheid geweest en hebben wij allen een gelukkig leven geleid in deze hut, beminnend en bemind. Ik en Acca hebben jullie gevoed, hoewel het gevaarlijk was. Doe dus voorzichtig: bedenk dat niet alleen Remus, maar wij allen nu in groot gevaar zijn.; als wij de zaak onvoorzichtig behandeld zullen hebben, zal een vreselijk lot ons te wachten staan". Na het zeggen van deze woorden zweeg hij. Lang zat Romululus onbeweeglijk; plotseling staat hij echter op en vliegt de hut uit.