Hoofdstuk 28, vertaling

Een kleinzoon staat voor zijn grootvader, een onbekende voor een onbekende. Dan wordt er zo' n ondervraging gehouden: Num. : Wat willen jullie, mensen? Waarom hebben jullie die jongeman voor mij geleid? Rovers: Wij hebben deze man naar jou gebracht, omdat hij met z'n misdadige vrienden dikwijls aanvallen doet op jouw landgoed en gewassen en andere dingen uit jouwakkers wegneemt. Num.: Wie is die misdadiger? Remus: Het zijn leugens, die deze mannen. Num.: Zwijg, jongeman; jou vraag ik ('t) niet. Rovers: Hij is de zoon van een herder, die dichtbij de Palatijn woont. Veel herders wonen daar, onder wie deze rover vaak zijn buit verdeelt: zo wil hij de harten van hen kopen. Stuur jouw slaven naar die herders en je zult veel dingen vinden, die... ..., Rem.: (de handen naar Numitor uitstrekkénd) Geloof niet, wat die (lui) zeggen, Numitor! Je begrijpt niet… Num.: (plotseling met luide stem) Wat zeg je dat ik niet begrijp, brutale aap? Van jou wil ik geen enkel woord horen. Rem.: Maar ik word vals beschuldigd; zij zelf…, Num.: Zwijg! Ik zal de zaak onderzoeken. Jullie, mannen, moeten weggaan, waarheen jullie willen. Rem.: Laat die (lui) niet ontsnappen, Numitor, want…, Num.: Als je niet wilt zwijgen, zal ik jou in de boeien slaan. Rem.: Boeien maken me niet bang; onrecht maakt me bang. Deze mannen bedriegen je… Maar Numitor beveelt zijn slaven de jongeman in de boeien te slaan. De handen van de jongeman worden achter de rug geboeid, terwijl hij schreeuwt: "Wat je nu doet, zul je betreuren, Numitor!"; geboeid wordt de jongeman in de gevangenis gegooid. Numitor zei, toen hij alleen was, alles overdenkend, bij zichzelf: "Wie is die jongeman toch?"; hij is de zoon van een herder, zoals zij willen; maar nooit heb ik de zoon van een herder zo vrijmoedig horen spreken(d)! En ook zijn gezicht is niet slaafs.