Apologie: Socrates ondervraagt de handelswerklieden (22c9-22e6)

Tenslotte ging ik dan naar de handwerksmannen; want ik was mij ervan bewust dat ik niets wist, om zo te zeggen, maar ik wist dat ik ontdekken zou dat zij veel en mooie dingen wisten. En ik vergiste mij hierin niet, maar zij wisten dingen die ik niet wist en zij waren wijzer dan ik in opzicht. Maar, o mannen van Athene, ook de bekwame handwerksmannen schenen aan mij dezelfde fout te begaan als de dichters - doordat zij hun vak volledig beheersten, maakte ieder er aanspraak op ook verder in de belangrijkste zaken zeer wijs te zijn - en die fout van hen scheen aan mij een schaduw te werpen op die wijsheid; zodat ik mij uit naam van het orakel afvroeg of ik er de voorkeur aan gaf zo te zijn en te blijven zoals ik ben, waarbij ik noch op hun manier wijs ben, noch hun onverstand deel, of beide dingen te hebben die zij hebben. Ik antwoordde nu aan mezelf en aan het orakel dat het voor mij beter is zo te zijn en te blijven zoals ik ben.