Tekst 4.4: Bedrogen door een bankier

4.4 Leestekst: “ Bedrogen door een bankier” p. 63 – 66


DE VALSTRIK

Canius, een Romeinse ruiter begaf zich naar Syracuse om vakantie te nemen, niet om handel te drijven, zoals hij zelf gewoon was te zeggen: hij wou een villa aan de kust gelegen kopen, waar hij zich met zijn vrienden kon vermaken terwijl niemand hem kon storen. Een zekere bankier Pythius, die van zijn plan op de hoogte gebracht was, zei hem: ”Ik heb weliswaar geen villa te koop maar, als je wil mag je mijn gebruiken. En tegelijk nodigde hij Canius uit voor het avondmaal in zijn villa op de volgende dag.

Maar Pythius, een man van groot aanzien bij alle standen – want hij was bankier - riep de vissers samen en beval hen: “Kom morgen voor mijn villa samen en vis daar met velen. En bovendien voegde hij toe wat hij wilde dat ze deden..

HET LOKAAS

Canius kwam voor het avondmaal. Terwijl de gasten genoten van een overvloedige maaltijd, voer voor hun ogen een menigte van bootjes heen en weer. De vissers brachten wat ieder voor zich gevangen had en gooiden het voor de voeten van Pythius neer. Toen zei Canius: Als ik vragen mag, wat is dit, Pythius? Zoveel vissen? Zoveel bootjes? En die zei: Wat is daar verwonderlijk aan? Op deze plaats zit alles wat er van vis is in Syracuse. Deze villa kunnen ze niet missen.

DE VAL KLAPT DICHT

Brandend van begeerte zei Canius: “Verkoop deze villa aan mij.” Maar Pythius zei: “Dwing me niet mijn dierbaarste bezit te verkopen.” Maar omdat Canius niet ophield met smeken en dringend te verzoeken, deed Pythius alsof hij tegen zijn zin toegaf: de begerige en rijke man kocht de villa voor zoveel geld als Pythius wilde.

De volgende dag nodigde Canius zijn familie uit, zelf kwam hij vroeg. Hij zag geen enkel bootje. Hij vroeg aan zijn dichtstbijzijnde buur: "Hebben de vissers vandaag vakantie?" De buur antwoordde: niet voor zover ik weet. Maar hier zijn er gewoonlijk geen. Daarom was ik verwonderd dat er gisteren zoveel bootjes verschenen." Canius was zeer kwaad. Maar wat kon hij doen?