Tekst 10.2: Coriolanus

de vrouwen in het offensief...
toen kwamen de getrouwde vrouwen in groten getale samen bij Veturia, coriolanus' moeder, en zijn echtgenote volumia.ik vind te weinig (gegevens) of dit een oficieelplan dan wel vrouwelijke angst is geweest:
in elk geval kregen ze gedaan dat zowel veturia, een hoogbejaarde vrouw, als volumia, die de 2 zonen van marcius droeg, samen met hen naar het kamp vn de vijand gingen:'aangezien de mannen de stad niet met wapens kunnen verdedigen, laten wij vrouwen haar verdedigen met smeekbeden en tranen.
toen ze bij het kamp gekomen waren en er aan coriolanus gemeld was dat er een reusachtige colonne vrouwen was, was hij, die al tevoren noch door gezanten noch door priesters was beïnvloed, eerst nog veel koppiger tegenover de tranen van de vrouwen. vervolgens zei iemand van zijn vertrouwelingen, nadat hij tussen de overige vrouwen veturia herkend had, die door haar droefheid opviel en tussen haar schoondochter en haar kleinzoon stond:' indien mijn ogen mij niet berdriegen, is jouw moeder erbij en ook jouw echtgenoot en kinderen.'

Het pleidooi van de moeder
Toen hij uitzinnig opgeschrikt uit zijn zitplaats kwam en zijn moeder wilde omhelzen zei de vrouw die was omgeslagen van smeekbeden naar woede:"ik zou willen weten, alvorens ik je omhelzing aanvaard, of ik terechtgekomen ben bij een vijand of mijn zoon, m.a.w ben ik hier als gevangene of als je moeder? Tot op dit punt, heeft een lang leven en een ongelukkige oude dag me zo ver meegesleept dat ik jou zie als een banneling en vevolgens als de vijand? Hoe kan je nu toch dit land verwoesten? Een land dat je het leven schonk en je in leven hield? Je woede zal toch wel gevallen zijn? bij het betreden van het Romeinse grondgebeied, hoewel je gekomen bent met een vijandige en dreigende geest.het moet toch wel bij je zijn opgekomen, toen je Rome in zicht kreeg:'Als ik de wallen binnenga, bevinden zich daar mijn Penaten, vrouw kinderen en moeder?' Dus als ik je niet ter wereld had gebracht, zou Rome niet belegerd worden, als ik geen zoon zou hebben ,zou ik niet gestorven zijn als vrije vrouw in een vrij land! Maar ik ben niet van plan lang heel gelukkig te zijn: zorg voor hen , als je zo doorgaat, voor hen die een vroegtijdige dood of een lang leven in slavernij te wachten staat.
Eind goed ,al goed?
Zijn vrouw en kinderen die omhelzen en wenen, ontstaan door het geklaag van alle vrouwen, breken uiteindelijk Coriolanus. Hij omhelst hen ook en laat hen gaan; hij verplaatst het kamp weg van de stad. Vervolgens werden de legioenen verder uit het Romeinse grongebied weggeleid.
De Romeinse mannen waren niet gierig met hun lof voor de vrouwen -zo werd er gezegd zonder afgunst voor 'andermans' roem- en bouwden een tempel toegewijd aan de godin Fortuna Muliebris.