Hoofdstuk ?, tekst ?: Leestekt: 'Si apparuerit ignis,aderit vesper.'

In het koninkrijk leefde een jongen, die Servius Tullius heette. Op zekere dag, toen koningin Tanaquil in de tuin wandelde met drie slavinnen, was deze jongen in slaap gevallen voor de deur van het paleis. Plots brandden er vlammen in de vorm van een krans rond het hoofd van de slapende jongen, maar ze kwetsten hem niet. Bij dat mirakel begonnen de vrouwen met luide stem te gillen. Zelfs de koning Tarquinius die zijn waarzegger Attius ondervroeg over staatszaken, kwam aangelopen. Twee slavinnen brachten reeds water aan maar de koningin verbood hen dat ze de vlammen doofden en dat ze Servius uit de slaap wekten: Raak hem niet aan! Zei ze, 'Deze jongen is beslist door de goden gezonden!' Maar weldra zijn de vlammen echter spontaan uitgedoofd, en de jongen ontwaakte uit zijn slaap. Toen riep Tanaquil de waarzegger terzijde en hij zei: Zie je deze jongen? Wat heeft dit te betekenen?' De waarzegger antwoordde slechts: 'als het vuur zal verschijnen, oh koningin, dan zal de avond vallen. Maar Tanaquil begreep zijn woorden niet.Integendeel, zij bracht de jongen Servius groot zoals zijn zoon.Daarom groeide de afgunst van de zonen van Ancus Marcius geleidelijk. na vele jaren veinsden twee herders, die door de zonen van Ancus Marius gestuurd waren, voor de poort van het paleis een ruzie en ze hielden niet op met lawaai maken. Omdat hun geroep tot in het paleis geraakte, zijn ze tot bij koning Tarquinius geroepen. Toen, terwijl ze maar doorgingen met lawaai maken, zijn ze door de koning bevolen beurtelings hun zaak te bepleiten. Dus begon één van hen te spreken. Terwijl de koning zich van de andere afwendde, doodde deze plots koning Tarquinius met één slag van een bijl, die hij onder zijn kledij verborgen had. Daarop vluchtten ze zo snel mogelijk weg. Eindelijk begreep Tanaquil de woorden van de waarzegger: 'Als het vuur verschijnt, zal de avond vallen.' (Als het vuur verschijnt, zal de tijd van je man gekomen zijn)