Jeugd en adolescentie Tristia 4.10.15-32 (pag. 20)

15 Van jongs af krijgen wij onderwijs, nog heel jong, en door de zorg van onze vader gaan we naar op grond van hun kennis bekende mannen in (van) de stad. Mijn broer neigde vanaf jonge leeftijd tot de welsprekendheid, geboren voor de krachtige wapens van het woordenrijke forum; maar mij behaagden reeds als kind de hemelse heiligheden, 20 en heimelijk trok de Muze [mij] in haar dienst. Dikwijls zei mijn vader: ‘waarom beproef je een nutteloze studie (bezigheid)? Homerus zelf liet geen enkele rijkdom na.’ Ik was geraakt (bewogen) door zijn woorden, en nadat ik de hele Helicon verlaten had probeerde ik woorden los van maten te schrijven. 25 Vanzelf kwam het gedicht in de juiste versmaten, en wat ik probeerde te zeggen was een dichtregel. Intussen, terwijl de jaren met stille tred voortgleden, werd door mijn broer en mij de vrijere toga aangenomen, en werd over onze schouders de tunica met brede purperen rand gehangen, 30 en de bezigheden, die er daarvoor waren, bleven. En reeds had mijn broer tien jaren van zijn leven verdubbeld, toen hij stierf, en ik een deel van mijzelf begon te missen.