Amores I, 4

Jouw man staat op het punt te gaan naar hetzelfde diner als wij,
moge het de laatste maaltijd voor jouw man zijn, smeek ik!
Moet ik dan echt mijn beminde meisje als tafelgenoot
bekijken? Zal het hem een genoegen doen aangeraakt te worden door jou, zal er een ander zijn,
zul jij de schoot van een ander warm houden, nadat je tegen hem aan bent gaan liggen?
Zal hij z’n hand slaan om je nek, wanneer hij het wil?
Houd op je erover te verwonderen dat, nadat de wijn geserveerd was, een mooie vrouw
uit Atrax Centaurs heeft verleid tot wapens.
Voor mij is een bos niet m’n huis, mijn ledematen zijn niet verbonden met een paard-
nauwelijks schijn ik m’n handen af te kunnen houden van jou.
Leer kennen dat deze dingen door jou gedaan moeten worden, geef mijn
woorden niet aan de Oostenwind, niet aan de warme Zuidenwind om te verspreiden!
Kom eerder dan je man – niet zou er iets, als je eerder zou komen,
kunnen gebeuren; ik zie het; maar toch: kom eerder.