Tegen Simon - par. 1-5

1. Hoewel ik, leden van de raad, vele en verschrikkelijke dingen weet over Simon had ik nooit gedacht dat hij tot een zodanige durf zou komen dat hij naar aanleiding van die dingen, waarvoor hij gestraft moet worden, een aanklacht in zou dienen, alsof hem onrecht werd aangedaan en dat hij na een zo grote en plechtstatige eed gezworen te hebben naar jullie kwam.
2. Als anderen over mij zouden moeten oordelen, zou ik wel hevig het gevaar vrezen, omdat ik zie dat zowel voorbereidingen als onvoorziene dingen zijn, dat veel ook tegen de wil van de aangeklaagden in afloopt. En ik hoop, door naar jullie te komen, dat wat rechtvaardig is te zullen verkrijgen.
3 - 5. Waaraan ik mij vooral erger, leden van de raad, is dat ik gedwongen zal worden ten overstaan van jullie over zaken te spreken, die voor mij aanleiding genoeg waren het onrecht dat mij werd aangedaan over mijn kant te laten gaan. De gedachte immers dat velen van jullie hiervan op de hoogte zouden zijn, gaf mij een gevoel van schaamte. Maar aangezien Simon mij in een situatie heeft gebracht waar ik niet onderuit kan, zal ik jullie alles wat er is gebeurd zonder ook maar iets te verbergen vertellen.
Ik verwacht, leden van de raad, dat ik, als ik schuldig ben, geen vergiffenis krijg. Als ik daarentegen jan aantonen dat ik niet schuldig ben aan de dingen die Simon onder ede heeft verklaard, maar me overigens wel in jullie ogen tegenover de jongen te onbedachtzaam voor mijn leeftijd heb gedragen, vraag ik jullie mij daarom zeker niet te minachten. Jullie weten immers dat alle mensen verliefd worden, en dat hij die in staat is om hier heel fatsoenlijk mee om te gaan, wel de beste en meedt ingetogen persoon is. Al mijn pogingen hiertoe heeft Simon mij onmogelijk gemaakt, zoals ik jullie zal aantonen.