Hoofdstuk 8, tekst 3: Lesbia's musje is gestorven

Rouwt, O Venussen en Cupido's, en zoveel als er is aan mensen met gevoel voor charme: Het musje van mijn meisje is dood, het musje, het lievelingetje van mijn meisje, van wie zijn meer hield dan van haar ogen. Want hij was honingzoet en hij kende zijn eigen meesteresje zo goed als een meisje haar moeder. Hij, die niet bewoog op haar schoot, maar nu eens hierheen, dan weer daarheen rondhippend, was helemaal gewoon om alleen naar zijn meesteresje te piepen ; Die gaat nu over een weg daarheen, waarvandaan men zegt dat je niet meer terugkeert.
Maar moge het slecht met jullie gaan, slechte schimmen van de onderwereld, jullie, die al wat mooi is verslinden: Zo'n mooi musje hebben jullie van mij afgenomen. O slecht daad! O zielig musje! Door jouw werk zijn nu de oogjes van mijn meisje, die door het huilen een beetje gezwollen zijn, rood.