Hoofdstuk 11, tekst 7: Hannibal smeekt Scipio om vrede

‘Aangezien het door het lot zo was gegeven, dat ik, die als eerste de oorlog aan het Romeinse volk heb aangedaan, en die zo vaak de overwinning bijna in handen heb gehad, uit eigen beweging kwam om vrede te vragen, verheug ik me dat ú aan mij door het lot bij voorkeur bent gegeven, aan wie ik dit moet vragen. Ook voor u zal tussen de vele uitstekende dingen dit niet tot de minst hoge van uw verdiensten behoren, dat Hannibal, aan wie de goden de overwinning op zoveel Romeinse veldheren hadden gegeven, voor u is geweken en dat u aan deze oorlog, opvallend meer door júllie dan door onze nederlagen, een einde hebt opgelegd. Ook dit heeft het toeval als speling van het lot voortgebracht, dat ik, terwijl ik tijdens het consulaat van uw vader de wapens opgenomen heb, (en) terwijl ik met diezelfde als Romeins veldheer ’t eerst slaags ben geraakt, ongewapend naar diens zoon kom om vrede te vragen. (...) Wat ik ben geweest bij het Trasumeense meer, bij Cannae, dat bent u vandaag. Nadat u op nog maar nauwelijks dienstplichtige leeftijd het opperbevel had geaccepteerd heeft het geluk u, alles zeer dapper beginnend/aanpakkend, nergens bedrogen. Gewroken hebbend de dood van uw vader en oom hebt u op grond van de ramp van jullie geslacht het opvallende sieraad/de opvallende roem van buitengewone moed en plichtsgetrouwheid gekregen; de verloren Spanjes hebt u heroverd, nadat vier Punische legers daarvandaan waren verdreven, tot consul gekozen, toen de overigen te weinig moed hadden om Italië te beschermen, hebt u, nadat u overgestoken was naar Afrika, nadat hier twee legers verslagen waren, nadat twee kampen op hetzelfde uur tegelijkertijd waren ingenomen en in brand gestoken, nadat de zeer machtige koning Syphax gevangen was genomen, nadat zoveel steden van zijn rijk, zoveel (steden) van onze heerschappij waren ontrukt, mij, die al gedurende het zestiende jaar stevig vastzat in het bezit van Italië, weggehaald. Trots/een trots man kan dan een overwinning liever willen dan vrede.