Hoofdstuk 16, tekst 1B: Nero besluit Britannicus te vergiftigen

1 Hierdoor in de war gebracht én door het naderen van de dag waarop Britannicus zijn veertiende (ver)jaar(dag) vierde, piekerde Nero nu eens over zijn moeders gewelddadigheid, dan weer over Britannicus’ karakter, dat zich had doen kennen door een weliswaar onbelangrijke gebeurtenis, waarmee hij zich echter in brede kring populariteit had verworven.
Op de Saturnalia was tijdens andere spelletjes van leeftijdgenoten, toen ze dobbelden om het koningschap, dit lot ten deel gevallen aan Nero. Dus gaf hij de anderen verschillende opdrachten, die niets beschamends inhielden: (maar) toen 5 hij Britannicus opdroeg op te staan en, na in het midden te zijn gaan staan, een lied aan te heffen, hopend dat de jongen hierom werd uitgelachen, (een jongen) die ook geen nuchtere feesten kende, laat staan beschonken (feesten), begon deze rustig een lied te zingen, waarin hij duidelijke toespelingen maakte op het feit dat hij verdrongen was van de troon van zijn vader en van de hoogste functie. Hierdoor ontstond een (des te) duidelijker medelijden, omdat de nacht en de uitgelaten stemming de terughoudendheid had weggenomen. Omdat Nero de antipathie (jegens hem) had begrepen, verhevigde hij zijn haatgevoelens (jegens Britannicus).
Toen de dreigementen van Agrippina hem in het nauw brachten, beraamde hij een geheime aanslag, omdat er geen enkele aanklacht (jegens Britannicus) was en hij niet openlijk de moord op zijn broer durfde te bevelen, 10 en hij beval vergif in gereedheid te brengen, met medewerking van Pollio Julius, tribuun van de Praetoriaanse Garde, onder wiens toezicht een vrouw genaamd Locusta werd gevangen gehouden, die wegens gifmoord was veroordeeld, met een grote reputatie op het gebied van misdaden. Want dat de naaste omgeving van Britannicus zich noch om goddelijke wetten, noch om trouw bekommerde, daar was allang voor gezorgd.
Het eerste vergif kreeg hij van zijn huisleraren persoonlijk en hij raakte het kwijt door diaree, omdat het te weinig sterk was, hetzij er een verdunningsmiddel inzat, opdat het niet onmiddellijk een dodelijke uitwerking had. Maar Nero, ongeduldig over het trage verloop van de misdaad, bedreigde de tribuun, beval doodstraf voor de gifmengster, omdat, terwijl 15 ze zich bekommerden om de praatjes (van het publiek), terwijl ze hun (eigen) verdedigingen voorbereidden, zij zich niet bekommerden om zijn (nl. Nero’s) veiligheid. Toen zij vervolgens een even snelle dood beloofden als indien hij met een zwaard zou worden toegebracht, werd naast de slaapkamer van de keizer een snelwerkend gifmengsel bereid, met behulp van/uit al vroeger uitgeteste giffen.