Hoofdstuk 30, Tekst C

Domitianus kreeg weldra de macht, de jongere broer van hemzelf, die meer leek op Nero of Caligula of Tiberius dan op zijn vader of broer. Toch was hij in zijn eerste jaren gematigd in zijn machtsuitoefening, weldra is hij voort gegaan tot enorm grote misdrijven, van wellust, opvliegendheid, wreedheid en hebzucht. Hij wekte zoveel haat tegen zich op, dat hij verdiensten van zowel zijn vader als ook van zijn broer deed vergeten. Hij liet de aanzienlijksten uit het senaat vermoorden. Als eerste beval hij om zich "heer" en "god" te noemen. Hij liet voor zichzelf geen enkel standbeeld plaatsen behalve gouden en zilveren op het Capitool. Hij liet zijn eigen neven en nichten doden.
Toen hij vanwege zijn misdaden was begonnen gehaat te zijn bij iedereen, is hij gedood door de samenzwering van zijn eigen mensen in het paleis, op vijfenveertig jarige leeftijd, in het vijftiende jaar van zijn regering. Het lijk is op enorm onterende wijze door lijkdragers weggedragen en hij is oneerbaar begraven.