Hoofdstuk 15, tekst B: Hannibal bedwingt de alpen

1 Toen ze de bergkam van de Alpen hadden bereikt,
bleven ze daar twee dagen om uit te rusten.
Sneeuwval bracht/bezorgde de vermoeide soldaten
geweldige angst. Toen de colonne daarna traag
voortging en
5 allen de moed verloren, beval Hannibal de soldaten te
blijven staan/halt te houden. Opdat ze niet/om te
voorkomen dat ze aan hun redding wanhoopten,
toonde hij de soldaten Italië en de Povlakte en zei dat
zij toen/nu de muren overgingen niet alleen van
Italië, maar ook van Rome. Vervolgens begon de
colonne voort te gaan, maar de tocht was
10 veel moeilijker dan bij de beklimming: want bijna de
hele weg was zo steil, nauw, (en) glibberig dat de een
op de ander (viel) en de lastdieren op de mensen vielen.
Daarna kwamen ze bij een zo nauwe en steile
kloof, dat een ongewapende soldaat met moeite zich
kon laten zakken.
15 Toen beval Hannibal de soldaten daar een weg aan te
leggen. Toen ze de bomen hadden geveld/omgehakt
en een geweldige stapel (van) hout hadden gemaakt,
steken/staken ze deze in brand en gieten/goten azijn
op de brandende rotsen, om (ze) te laten springen.
Daarna maakten ze de kloof met gereedschap begaanbaar,
zodat niet alleen de lastdieren, maar ook de
olifanten konden afdalen.