Hoofdstuk 7, tekst B (versie 2)

Dan beginnen de drielingen meteen te vechten, en kijk eens ... De Horatiërs verwonden alle Curiatiërs, maar dezen lachen en doden twee Horatiërs. De derde Horatiër roept nu: 'Jullie doden mijn broers en lachen! Maar ik dood jullie!' De Curiatiërs antwoorden: 'Je raaskalt! Je moet vechten, wij wachten op jou!' Maar de Romein vecht niet... Maar vlucht, hij rent! Nu achtervolgen de dappere Curiatiërs hem, de een achter de ander aan, maar met grote tussenruimtes. Kijk, nu zit de eerste Curiatiër de Horatiër op de hielen... Doodt hij hem? Helemaal niet ... Plotseling keert de Horatiër zich om en doodt onverwachts de Curiatiër. De tweede Curiatiër komt te hulp, en weer vlucht de Horatiër. De Curiatiër zit hem roekeloos op de hielen... Kijk! Dezelfde list... De Horatiër doodt hem ook. De derde Curiatiër is afgemat en hij huilt om zijn dode broers. Tenslotte doodt de Horatiër hem zonder een gevecht. Rome overwint!