Hoofdstuk 12, tekst A

Wee Rome, wee de Romeinen! Na ontucht en geweld is er nu in Rome een andere schandaal gebeurd. Appius Claudius, een aanzienlijke en ernstige man, hield van een meisje uit het volk . De naam van het meisje was Verginia en haar vader heet Verginius. Zoals vader en moeder, zo was de dochter van grote deugd. Bovendien was ze van de grootste kuisheid. Reeds had Verginius zijn dochter aan Locio Icilio belooft, als bruid, een fatsoenlijke man. Appius probeerde gek van liefde haar te verleiden. Hij gaf haar veel geschenken en de hoop op een goed leven. Maar alles tevergeefs. Verginia weigerde alles. Appius was erg boos. Het meisje uit het volk wees hem, een aanzienlijke Romein, af. Appius besloot wreed geweld te proberen. Appius had een vriend genaamd Marcus Claudius. Stiekem had hij een lang gesprek met hem. Daarna, terwijl Verginia naar school naar het forum gaat - haar vader had Rome verlaten en was in het legerkamp - kwam een vreemde man naar haar toe en pakte haar vast. Hij noemde haar zijn slavin en beval haar meteen naar zijn huis terug te keren. Deze man was M. Claudius!