ODYSSEE 22, 44 - 67 De dood van de vrijers

En als enige sprak Eurumachus hem ten antwoord toe:
"Als jij dan werkelijk (als) Odysseus van Ithaka gekomen bent,
zei jij al die dingen terecht, die de Achaeërs steeds/telkens deden,
vele overmoedigheden in het paleis, en vele op het land.
Maar hij ligt al (dood) terneer die de schuldige was van al deze dingen,
Antinous; want hij was de aanstichter van deze daden,
helemaal niet zozeer omdat hij verlangde naar een huwelijk en ook niet nodig had,
maar omdat hij andere dingen beraamde, die de zoon van Cronus voor hem niet vervuld had,
(nl) om koning te zijn over het volk van het goed gebouwde Ithaca
hijzelf, en verder dat hij jouw zoon zou doden na een hinderlaag gelegd te hebben.
Maar nu is hij terecht gedooden jij moet de mensen sparen
van jou, en nadat wij later een vergoeding gegeven hebben vanuit het hele volk,
(voor) alwat in jouw paleis is opgedronken en opgegeten,
een vergoeding ter waarde van twintig runderen zullen wij ieder stuk voor stuk brengend,
(in) brons en goud betalen, totdat jouw hart tevreden is gesteld,
voor die tijd is het helemaal niet afkeuringswaardig dat jij woedend bent."
Tot hem met grimmige blik kijkend sprak de slimme Odysseus:
"Eurumachus, zelfs niet als je mij alle van je vader geërfde bezittingen zou geven,
zoveel als jullie nu hebben en als jullie andere ergens vandaan eraan zouden toevoegen,
zou ik toch niet eerder mijn handen laten ophouden met moord(en)
voordat de vrijers geheel en al betaald/geboet hebben voor hun wangedrag.
Nu hebben jullie de keus of man tegen man te vechten
of te vluchten, als iemand al aan de dood en het (doods)lot zal ontkomen,
maar ik denk niet dat iemand zal ontvluchten aan het steile verderf."