Tekst 8.6.5: Eind goed, al goed

Toen nu gemeld werd dat het lijk gestolen was, werd de farao aanvankelijk heel boos en bedreigde hij zijn wachters met vreselijke straffen. Maar vervolgens kalmeerde hij en verlangde hij te weten te komen wie toch diegene was die dit allemaal voor mekaar had gekregen. Hij begreep immers dat die kerel dezelfde was als de gezel van de dode. Nadat deze aan alle knepen en hinderlagen (van de koning) had weten te ontsnappen, zond de farao herauten uit naar alle steden en beloofde (bij monde van deze herauten) hem amnestie te zullen geven, alsook grote geschenken, als hij naar zijn paleis zou komen.
Welnu, de dief vertrouwde hem en trok naar het paleis. Rhampsinitus bewonderde hem en schonk hem zijn dochter ten huwelijk, omdat hij - volgens hem - de slimste van alle mensen was. De Egyptenaren overtreffen immers (al) de andere mensen in trucs en listen, maar deze man blonk nog eens uit boven de andere Egyptenaren.