Hoofdstuk 28, oefentekst 1

Morte septem filiorum nuntiata pater ferro per pectus adacto (ppp.= steken) vitam finivit.
Niobe primo tristissima erat. Sed mox Latonam iterum laedens exclamat: ‘Crudelis Latona, morte meorum gaude! Non autem me vicisti! Post septem filios necatos mihi miserae plures supersunt quam tibi felici(gelukkige)!’ Ecce septem puellis ante toros(lijkbaar) fratrum stantibus subito telum per aëra(lucht) missumest. Quod(deze) unam e filiis de morte tot fratrum lacrimantem necavit.
Clamans‘Ei(wee) mihi’ cecidit. Diana deinde quinque tela misit. Sex puellis morti datis ultima restabat(overblijven). Quam(deze/die) Niobe toto corpore tegebat, dum exclamat: ‘Diana, huic uni parcas!
De multis posco tantum miniman!’
Heu(ach), matre orante ut ultimatae filiae parceretur, Diana septimum telum iam miserat.

Vertaling
Toen de dood van zeven van zijn zonen bericht was, beeindigde de vader zijn leven door een zwaard door zijn borst te steken. Eerst/in het begin was Niobe zeer bedroefd. Maar spoedig roept ze uit, Latona opnieuw kwetsend: ‘Wrede Latona, wees blij met de dood van mijn zoons(van de mijne)! Mij heb je echter niet overwonnen! Na zeven gedode zonen zijn er aan de ongelukkige ik meerderen over dan aan de gelukkige jij!
Kijk, terwijl de zeven meisjes voor de lijkbaren van hun broers staan, is er plotseling een pijl door de lucht gezonden/geschoten. Deze doodde één van de kinderen die huilde om de dood van zoveel broers. Terwijl ze’wee mij!’riep, viel ze dood neer. Vervolgens zond Diana vijf pijlen. Toen zes meisjes aan de dood waren gegeven bleef de laatste over. Deze(dochter in acc. ) bedekte Niobe met haar hele lichaam, terwijl ze uitroept: ‘Diana, spaar alsjeblieft deze ene! Uit velen vraag ik slechts de kleinste!’(de kleinste dochter) Ach, terwijl de moeder smeekt dat haar laatste dochter gespaard word, had Diana de zevende pijl al gezonden.