Hoofdstuk 22, tekst 22A

'Burgers!
Onlangs heb ik een reis gemaakt door Italië.Ik heb op mijn reis
veel verlaten stukken grond en veel onbebouwde akkers gezien.
Ik heb veel bloeiende grote landgoederen gezien, waarop veel slaven werkten.
Jullie huizen worden door vreemde heren bewoond.
Jullie akkers worden door slaven van een ander bebouwd.
Beesten die in Italië zwerven, hebben zelf hun woonplaatsen en schuilplaatsen,
maar jullie, die voor Italië hebben gestreden, zijn uit jullie akkers verdreven.
Met jullie vrouwen en kinderen zwerven jullie door Italië en jullie slapen onder
de blote hemel. Hoewel jullie 'meesters van de hele wereld' worden genoemd,
is geen aardkluit van jullie zelf. In oorlog verdedigen jullie de luxe
en rijkdom van een ander, niet die van jullie zelf.
Hoe lang nog zullen jullie akkers door de slaven van een ander worden bebouwd?
Hoe lang nog zullen jullie door honger worden gekweld?
Hoe lang nog zal dit ellendige leven door jullie worden verdragen?
Ik zal een akkerwet indienen.
Ik zal aan jullie de huizen op het land en de akkers teruggeven.
Jullie leven zal weer een Romeinse man waardig zijn.
Dus kies mij, Tiberius Gracchus, tot volkstribuun!'