Tekst 19: ??

De mannen voegen zoveel van hun eigen bezittingen toe aan de bruidsschat als ze ontvangen van de vrouw als bruidsschat. Al dit vermogen wordt gemeenschappelijk beheerd en de opbrengsten worden gemeenschappelijk bewaard. Het deel van elk van beiden komt toe aan die persoon die het langst leeft, samen met de opbrengsten van voorbije perioden. De mannen hebben macht over leven en dood tegenover de vrouwen, zoals tegenover de kinderen; en wanneer een huisvader van vrij aanzienlijke afkomst sterft, komen zijn dierbaren samen en als de doodsoorzaak verdacht lijkt, verhoren ze de vrouwen zoals dat bij slaven gebeurt en als het uitgemaakt is, martelen en doden ze hen met vuur en alle andere folteringen. De begrafenisplechtigheden zijn in verhouding tot de cultuur van de Galliërs prachtig en kostelijk en alles waarvan zij menen dat het de overledene ter harte ging, gooien ze in het vuur, zelfs dieren; en een beetje voor onze tijd werden slaven en cliënten, van wie het vaststond dat ze hem nauw aan het hart lagen(door hem werden gewaardeerd), samen met de dode verbrand, na de gebruikelijke rituelen te hebben uitgevoerd.