Tekst 3.10: Pakezel van een bende rovers

Daar stond ik nog na te denken over de domheid van Aglaea, toen plots een grote bende rovers het huis binnendrongEN.Milo, die door hun tumult uit zijn slaap was gewekt, verdedigde met al zijn kracht zijn bezittingen. Maar na een lang EN ZEER HEVIG gevecht doodden ze hem OP EEN WREDELIJKE MANIER en roofden zijn rijkdommen. Ze belaadden mij en mijn paard en ze leidden ons haastig naar de bergen.
Na een lange en moeilijke tocht bereikten we eindelijk hun kamp, waar een oude vrouw ons ontving, die scheen te zorgen voor de rovers en het kamp. Toen bevrijdden de rovers mij en mijn paard van onze lasten en gaven ons hooi, aangezien ik hongerig en vermoeid was begon ik dadelijk die dierenvoedsel optie eten. Maar rond het tijd van het middageten kwam een andere troep rovers het kamp binnen. Die sleepten een onbekend meisje mee dat met luide stem kermde:
"O, jullie wreedaards! Waarom hebben jullie mij ontvoerd op de dag van mijn huwelijk. Breng me terugvaar mijn ouders en mijn verloofde. "
Maar zij lachten en één van hen zei:"Je hebt ons niets misdaan, liefste meisje, maar wij hebben jouw een mooiere door de bergen aangeboden en voordat geschenk moet jij iets groots aan ons terug geven. Want je ouders zijn rijk en ze zullen zeker en vast bereid zijn om voor jouw een mooie losprijs te betalen."
En daarna sleepten ze haar het huis binnen en sloten haar daar op.