De oude leeuw en de vos

Toen een leeuw oud was geworden en niet met kracht voor zichzelf voedsel kon verschaffen, begreep hij dat het nodig was om dat met list te doen. En nadat hij bij een of andere grot was gekomen en daar was gaan liggen, deed hij alsof hij ziek was: en zo at hij de dieren die bij hem op bezoek waren op, terwijl hij hen greep / hij greep*…en at op. Nadat vele dieren verslonden waren, kwam er een vos bij hem, die zijn list had begrepen en nadat zij op een veilige afstand van de grot was gaan staan, informeerde zij bij hem, hoe het met hem was. Nadat hij had gezegd: ‘Slecht’ en naar de oorzaak had gevraagd, waarom zij niet binnen kwam, zei zij: ‘Maar ik zou naar binnen zijn gegaan, als ik niet sporen had gezien van velen die binnen kwamen, maar van niemand die naar buiten ging.’
Zo vluchten de verstandigen van de mensen weg van de gevaren, wanneer zij die van tevoren op basis van tekens zien.


Dus zo leiden verstandige mensen gevaren af uit tekens en vluchten ze weg van die gevaren.