Hoofdstuk 17, tekst B: Odysseus ontmoet Hermes

1 Ik nu, nadat ik het zwaard om mijn schouders had geworpen,

ging onmiddellijk vanaf het schip en de zee omhoog.

Terwijl ik door het bos omhoog ging en bijna was aangekomen

bij het huis van Kirke met vele kruiden, kwam

5 de god Hermes op mij af, gelijk (gemaakt) aan een jongeman, en zei:

‘Waarom dan, ongelukkige, ga je alleen door het bos, terwijl je onverstandig bent?

Want weet, dat Kirke, nadat ze met slechte kruiden

jouw makkers heeft betoverd, hen als zwijnen heeft opgesloten

in varkenshokken. Jíj, ook al wil je je makkers

10 bevrijden, kunt het niet! Maar ík beloof je van de ellende te bevrijden

en te redden: ga hebbend/met dit edele kruid

naar het huis van Kirke. Want Kirke is van plan, nadat ze je heeft betoverd,

ook jou aan zich te onderwerpen!’ Nadat Hermes tegelijkertijd het kruid had geplukt

uit de aarde, toonde hij mij de aard ervan: de goden

15 noemen het ‘moly’, maar voor de mensen is het lastig te vinden.