Tekst 12 (versie 2)

les 12
Hektor en Andromache Hektor zocht in Troje naar zijn vrouw, want Andromache was niet in het paleis. Tenslotte vond Hektor zijn vrouw op het bolwerk met hun kind. Toen Andromache Hektor zag, zei ze tegen hem: 'Ik smeek je, blijf en laat me niet achter; ik heb immers alleen jou maar. Achilles heeft mijn vader gedood met zijn lans en mijn moeder nam hij mee als slavin. Daarna trof Artemis haar met een pijl en zo stierf mijn moeder. Er waren voor mij (ik had) ook zeven broers; Achilles doodde ze allemaal op één dag. Nu heb ik dus alleen jou.' Hektor zei tegen haar: 'Vrouw, ik heb medelijden met jou en het kind, maar het is schandelijk, als ik niet deelneem aan het gevecht, want in het gevecht zal ik mijn dapperheid tonen. Houd me niet tegen. Begrijp immers dat ik jou en onze zoon nooit vrijwillig verlaat, maar voor mij is het beter om te sterven dan om te horen dat de Grieken je als slavin hebben meegenomen.' Daarna wendde hij zijn hoofd naar zijn zoon. Maar het kind schreeuwde meteen (begin meteen te schreeuwen), want het had angst wegens de wapens en wegens de bronzen helm. Hektor schaterde en nam de helm van zijn hoofd af. Daarna hield hij zijn zoon in zijn armen en sprak een gebed tot de goden. Maar hij smeekte de goden tevergeefs, want het ellendige lot ontvluchtte hij niet.