Hoofdstuk 13, vertaling 2: Bij de Akkers

Plinius en Flavus zitten in de tuin onder de boom samen met het schaduwrijk. Laag op de tafel zijn het wijn water en bekers. De mannen mengen de wijn samen met het water. Vervolgens vullen zij de bekers en drinken zij. “De wijn is sterk.” Zegt Flavus. “Zo een dergelijk wijn bevalt aan mij het meest.” De tweelingen komen aanrennen. Onmiddellijk roept Marcus uit:“Wat groot is het landgoed van Plinius!” Hoewel wij door de enkelen uren heen wandelden, konden wij niet alle dingen bekijken. Als jij het dergelijk landgoed bezit, ben jij zonder twijfel een rijk man!” Vader lacht: “Wat zagen jullie jongens?” vraagt hij. Lucius antwoordt: De bedrijfsleider toonde aan ons de akkers en alle gebouwen van de villa. Op de akkers ontmoeten wij de verschillende boeren. Samen met een vanuit de boeren hadden wij het korte gesprek. Hij huurde van je, van Plinius, het kleine akker, Zo zei hij. Zo is het zei Plinius. De verschillende gedeeltes van het landgoed, verhuurde ik aan de arme boeren. Weet jij de naam van de boer? Lucius: “De boer noemde zich Norbanum. Hij was een aardig man. Hij toonde aan ons op een aardige manier zijn akker en zijn arme huis. Hij prees je zeer want zoals hij zei, bent de beste beschermheer. Altijd zorgde jij op de beste manier voor de arme boeren. Hij vertelde aan ons een voorbeeld. Een paar jaar geleden Norbanus, hoewel hij de akker samen met een grote zorgvuldigheid had bebouwd, deed hij de slechte oogst. Jij zei toen, van Plinius, jij:”Norbanus, jij bent een goede boer, zoals ik op een goede wijze ken. Altijd betaalde jij de pacht aan mij. Op dit moment heeft jou een tegenslag, onder druk gezet.Als jij de helft van de huur aan mij geeft, ben ik tevreden. Het was een grote weldaad van Plinius!” Plinius zegt: “Een boerenbedrijf is een harde zaak. De arme boeren bebouwen de akkers samen met een enorme inspanning, maar de opbrengst is klein. Daarom is het nodig de help te brengen bij tegenslagen.