Tekst 12: Hektor en Andromache

Hektor zocht in Troje naar zijn vrouw; Andromache was namelijk niet in het paleis. Tenslotte vond Hektor zijn vrouw aan een toren met het kind. Toen Andromache Hektor zag, zei ze hem: 'Ik smeek je, blijf en laat me niet achter; ik heb immers alleen jou. Achilles heeft mijn vader met een lans gedood, en nam mijn moeder als slavin. Daarna raakte Artemis haar met een pijl, zo is mijn moeder omgekomen. Ik had ook zeven broers; Achilles heeft ze allemaal op één dag gedood. Dus ik heb nu alleen jou.'

Hektor zei tegen haar: 'Vrouw, ik heb medelijden met jou en ons kind, maar het is schandelijk als ik niet aan de strijd deelneem, want bij het gevecht zal ik dapperheid tonen. Verhinder me niet. Begrijp dat ik nooit vrijwillig jou en onze zoon verlaat, maar sterven is voor mij beter dan horen dat de Grieken je als slavin hebben genomen.'

Daarna keerde hij zijn hoofd naar zijn zoon. Meteen schreeuwde het kind; hij had angst voor de wapens en de bronzen helm. Hektor schaterde en pakte de helm van zijn hoofd. Daarna had hij zijn zoon in zijn armen en sprak een gebed uit voor de goden. Maar hij smeekte de goden vergeefs, want hij ontvluchtte het ellendige lot niet.