Hoofdstuk 27, tekst B: Het einde van Hannibal

Een dergelijk lot had Hannibal altijd van te voren in gedachten (de geest) voorzien. Daarom had hij zeven uitgangen uit zijn huis gemaakt, opdat hij altijd een of andere uitweg (vluchtweg) ter beschikking (van tevoren klaar) zou hebben.
Bepaalde (uitgangen) van die (daarvan) waren verborgen, opdat ze niet door vijanden omringd zouden (kunnen) worden.
Maar soldaten van Prusias hebben de omgeving van het hele huis zo ingesloten, dat niemand daarvandaan kon ontsnappen.
Nadat er bericht was dat soldaten van Prusias in de voortuin waren, probeerde Hannibal te ontvluchten via de achterdeur, die de meest verborgen uitgang was.
Zodra hij merkte dat de achterdeur en alle andere uitgangen gesloten waren, verlangde hij het vergif, dat hij lang tevoren had laten klaarmaken.''
Hij zei: ''Laten we het Romeinse volk bevrijden van een langdurige zorg.
Noch een grote, noch een beroemde overwinning zullen de Romeinen vandaag behalen op een weerloze en verraden vijand.
Deze dag zal (tot) een bewijs zijn, hoezeer de zeden van het Romeinse volk veranderd zijn.''

Nadat hij vervolgens Prusias vervoekt had en tot de goden gebeden had, heeft hij de beker leeggedronken.

Dit was het einde van het leven van Hannibal.

1a Exitus (uitgangen).
3 Hannibal.
4 Zichzelf.
5 (Eigen verwerking)
6a Dat hij de gastvrijheid geschonden heeft.
6b Dat ze een weerloze en verraden oude man gevangen willen nemen