Hoofdstuk 18, tekst B

Dus bereidde Romulus, zijn woede verbergend, plechtig Spelen voor Neptunus voor en nodigde naburige volken uit voor het schouwspel. Velen kwamen samen, omdat ze de nieuwe stad verlangden te zien. Ook van de Sabbijnen kwam er een grote menigte met kinderen en vrouwen. Zodra ze de huizen en muren van de stad gezien hadden, konden ze nauwelijks geloven dat Rome in zo'n korte tijd gegroeid was. Toen de tijd voor de Spelen gekomen was, richtten allen hun ogen op het schouwspel. Plotseling renden Romeinse jongemannen uiteen en roofden de Sabbijnse maagden; sommigen voor zichzelf, anderen voor de leiders van de stad. Ze voerden de schreeuwende en huilende maagden met zich mee naar huis. Eerst waren de maagden zeer verontwaardigd. Maar Romulus zelf ging rond en probeerde de woede van de maagden op vriendelijke wijze te verzachten. Later leidden de Romeinen hen in het huwelijk. De vaders van de maagden waren, nadat ze tevergeefs geprobeerd hadden hun dochters met zich mee terug te voeren, woedend weggegaan, terwijl ze de Romeinen heftig vervloekten.