Hoofdstuk 20, tekst B

Servius, die door een zenuwachtige bode was ontboden, kwam aanrennen, terwijl hij met luide stem riep: "Wat is dat Tarquinius! Door welke overmoed heb je het gewaagd, terwijl ik nog leef, op mijn zetel te gaan zitten?"
Tarquinius antwoordde woest dat hij op de zetel van zijn eigen vader zat; dat hij terecht koning was: niet Servius. De senatoren schreeuwden het uit en er ontstond een geren van het volk naar de Curia.
Toen pakte Tarquinius, niet langer aarzelend, de zaak overhaast aan. Zonder uitstel greep hij de oude Servius en smeet hem langs de trappen van de Curis naar beneden. Vervolgens ging hij rustig op de koninklijke zetel zitten.
Terwijl Servius zich trillend van angst zonder koninklijk vervolg naar huis begaf, werd hij door soldaten, die door Tarquinius gezonden waren, gedood. Vervolgens heeft Tullia, de vrouw van Tarquinius, nadat ze met haar wagen het forum opgereden was, haar man uit de Curia geroepen en hem als eerste koning genoemd.
Toen zag ze het lichaam van haar vader op straat liggen. Ze leidde haar wagen echter niet om -o misdaad, schandelijk en onmenselijk- voerde de wagen over het lijk van haar vader heen. Tarquinius weigerde later een graf aan Servius. Daarom werd hij door het Romeinse volk Superbus genoemd.