Hoofdstuk 3, caput 5: Vlucht naar Egypte

Nog nooit eerder waren grotere Romeinse troepen op één plaats samengekomen en
ook niet onder betere aanvoerders, gemakkelijk in staat om de hele wereld te
onderwerpen, als ze tegen barbaren geleid werden.
Vervolgens is er met enorme inspanning gevochten en tenslotte werd Pompeius
overwonnen en zijn legerkamp werd geplunderd.
Nadat hij zelf op de vlucht gejaagd was, ging hij naar Alexandrië, om van de
koning van Egypte , aan wie hij als voogd gegeven was vanwege zijn jeugdige
leeftijd, hulptroepen te krijgen maar omdat die zich meer liet leiden door een
buitenkansje dan door vriendschap doodde hij Pompeius, zijn hoofd en zegelring
stuurde hij naar Caesar. Men zegt dat Caesar, toen hij dat gezien had, tranen
vergoten heeft, omdat hij het hoofd zag van zo`n grote man en eens zijn eigen
schoonzoon.