Hoofdstuk 11, vertaling 2: Een Bruiloft

Eindelijk komt Aulus aan. Een stoet van vrienden begeleidde de jonge man naar de bruiloft.
Allen waren blij en allen riepen. Vader hoorde het geroep en hij kwam de tuin binnen, waar zij Claudia en de vriendinnen het begin van de bruiloft verwachtten. “Kom, Claudia,”zei vader,
“Aulus is al aanwezig.” De vriendinnen overhandigen de mooie krans aan Claudia. Vervolgens begeleidden zij het meisje naar de hal. Daar verwachtten Aulus en de ouders van Aulus en een menigte van gasten Claudia. Tenslotte kwam het meisje de hal binnen. Zij was zeer mooi:
zij droeg de helder witte tunica en de bruidssluier; de hoofdharen van de meisje waren versierd.
Allen riepen uit “Veel geluk, veel geluk!” na de plechtigheden van de bruiloft. Intussen maakten de slaven de bruiloftsmaal klaar. De gehele menigte van de gasten dineerde en dronk wijn. Nadat het avond werd, stond Claudia op en ging naar de ouders. : “Vaarwel, Claudia, vaarwel,” zeiden zij.
Op dat moment leidden twee jongens Claudia weg van moeder. Alle gasten gingen weg uit huis en stelden de optocht samen op straat. Twee fluitspelers liepen voorop. De begeleiders van de bruid droegen huwelijks fakkels. Een koor van jongens en van meisjes zong een bruiloftslied, terwijl Claudia het huis verliet.
“Tilt op, o jongens de gezichten: Ik zie van de vuren komen. Ga, zingt mee in de maat.
Io,Hymenaeus, Hymenaeus, Io,Io , Hymenaeus, Hymenaeus. De optocht van gasten ging voort door de straten. Marcus en Lucius wierpen noten tussen de toeschouwers. De jongens waren zeer blij, en zongen een spotliedje:
Dierbare zus allerliefste bruid, wij adviseren alleen dit: Speel met Aulus en snel zal en heel klein Aulus met jou spelen.