Tekst 30: Hoe lang nog, Catilina?

In wat voor stad leven wij, heren senatoren? Wat voor samenleving hebben wij?
Het Etruriaanse legerkamp is tegen het Romeinse volk opgezet,
3 waarvan de keizer - hoe gedurfd! - voorheen soms in het senaat kwam.
Zoeken jullie niet, wie het is, die de misdaad in zijn ziel/hart overwoog?
Hij daar is de leider van de samenzwering,
6 die dagelijks over onze ondergang en de ondergang van deze stad denkt.

Voel je niet, Catilina, dat je plannen duidelijk zijn?
Geloof je niet dat ik niet weet,
9 wat je de vorige nacht hebt gedaan, waar je was, welke mannen je bijeen riep, welke besluiten genomen zijn?
Jij vraagt, door welke manieren ik dit alles vernam.
Ik hoor én zie én voel, wat er door jou en de jouwen wordt bedacht, wat er is gedaan,
12 want niets ontsnapt aan mijn aandacht.
En ik weet heel goed, waarom jullie in het huis van M. Laeca midden in de nacht bijeenkwamen:
Jij beval de jouwen om de stad met vuur te verwoesten,
15 jij beval de jouwen om mij voor het licht in mijn bed te doden.
Durf je het te ontkennen?

Ik zal ernaar streven dat jij tot staatsvijand wordt gemaakt, en ik zal niet rusten.
18 Ik heb tegen jou al, Catilina, een belangrijk besluit van de senaat.
Maar hoewel er wordt toegestaan dat jij terechtgesteld wordt,
toch zal ik bevelen jou niet te doden.
21 Ik verlang slechts dit van je: Ga weg, vertrek, verlaat de stad.
In Rome zal niets jou meer verheugen,
omdat jij door mijn talrijke hulptroepen omsingeld wordt.
24 Veler ogen en oren zullen altijd en overal op jou passen.
Allen hebben jou van alle kanten omringd.
Hoe lang nog zal jij door jouw aanwezigheid onze toorn ontsteken?