Tekst 2.4

Thuis leer ik veel Latijnse woorden zonder angst, tussen lieve woordjes, grappen en pleziertjes. Ik leer die niet door leraren, maar door sprekers. Maar op zekere dag ben ik aan de school gegeven, waar ik leer lezen en schrijven en tellen. 1 en 1 is 2, 2 en 2 is 4 is een gehaat deuntje voor mij. En toch krijg ik slaag, als ik lui ben.
Dikwijls vraag ik God dat ik op school geen slaag krijg. Als ik slaag krijg, lachen de grotere mensen, ook zelfs (mijn) ouders, die willen dat mij niets kwaads overkomt. Geheugen of talent ontbreekt mij echter niet, maar het doet me een plezier om met de bal te spelen.
Zij die dergelijke dingen ook doen treden tegen ons op. Maar dwaasheden van volwassenen worden zaken genoemd, dergelijke dingen van kinderen worden gestraft door volwassenen, en niemand beklaagt de kinderen.