Annales - Boek IV: § 4.8

Dus koos Sejanus, in de mening dat er gehaast moest worden, een gif uit waardoor, bij langzame opname, een toevallige ziekte werd nagebootst. Dit werd aan Drusus gegeven door toedoen van de eunuch Lygdus, zoals acht jaar later is vernomen. Maar Tiberius ging gedurende alle dagen van diens ‘ziekte’, ofwel zonder schrik ofwel om zijn geesteskracht te laten zien, naar de senaat zelfs als de overledene nog niet begraven was. De consuls, zittend op een gewone plaats om hun droefheid te tonen, herinnerde hij aan hun ereambt en hun positie en de senaat die zich verloor (lett: uitgegoten) in tranen, gaf hij, na zijn (eigen) verdriet (lett: gezucht) te hebben overwonnen) moed in een vloeiende speecht.