De Romeinen voeren oorlog, maar de overwinning halen is helemaal niet makkelijk. De aanvoerder van de Romeinen is bang voor de nederlaag. Hij smeekt om hulp van de goden. Plotseling is er geluid van hoeven. Paarden naderen. De paarden zijn stralend (wit) en enorm groot. Mannen zitten op de paarden, stralend en enorm groot. De vijanden schrikken. Ze zeggen: 'ze zijn geen mannen, maar goden. Het zijn Castor en Pollux. Als de goden steun geven aan de Romeinen in het gevecht, is overwinnen voor ons niet mogelijk.' Daarom vluchten de vijanden. Zo met de hulp van Castor en Pollux overwinnen de Romeinen de vijanden. Intussen wacht het volk in de stad op de uitkomst van het gevecht. Menigte van vrouwen, jongens en meisjes is op het forum. Allen zwijgen. Ze zijn bezorgd. Ze vrezen voor het leven van de soldaten, want vaders, broers en echtgenoten vechten in oorlog. Ze vrezen de nederlaag, de jongen zegt tegen de moeder: 'O moeder, als de vijanden winnen, is het toch zeker niet toegestaan mij aan hen te verkopen zoals slaaf.' Moeder huilt: 'Het is toegestaan aan de vijanden om datgene wat ze graag willen te doen, als de soldaten van Rome hen niet overwinnen.' Een oud vrouwtje corrigeert haar: 'Huilen helpt helemaal niet. Het is beter om te smeken om de hulp van de goden.' Meteen smeekt de menigte de goden. Plotseling schreeuwt een meisje: 'paarden naderen!' De paarden zijn van Castor en Pollux. Het oud vrouwtje lacht: 'Kijk, de goden geven steun aan ons, zoals altijd. De goden houden van Rome!' De paarden van Castor en Pollux drinken water uit de bron dichtbij de tempel van Vesta. Daar vertellen de goden aan het volk over de overwinning. De menigte juicht. Spoedig komen ook de aanvoerder en de soldaten de stad binnen. De Romeinen vieren de overwinning. De aanvoerder van de Romeinen zegt tegen de burgers: 'Het is nodig om een tempel te bouwen voor Castor en Pollux, maar waar?' De echtgenote van de aanvoerder schreeuwt: 'Natuurlijk op de plaats, waar de goden kort geleden aan ons over de overwinning hebben verteld.
